A. Oryginał na pergaminie, 520 x 220 + 67 mm. dobrze zachowany, tekst nieznacznie uszkodzony, trzy niewielkie dziury i dwa przedarcia na złożeniach, plamy [1] . Pieczęci brak, dziury do przywieszenia pieczęci, po której pozostał ślad odciśniętego sznurka. Archiwum Państwowe w Lublinie, DmL, sygn. 10.
B. Kopiariusz z 1763 r., KmL, sygn. 145, k. 31-32v, na podstawie A.
REGEST: Sumariusz z 1781 r., KmL., sygn. 248, s. 9 – Sumariusz z 1841 r., AmL, sygn. 151, nr 25 – MRPS I, nr 22. – J. Riabinin, Materiały..., nr 27. – Lublin w dokumencie, nr 7 – M. Trojanowska, Katalog..., nr 12.
[2] In nomine Domini amen. Ad perpetuam rei memoriam. Ne error oblivionis gestis sub tempore versantibus in posterum pariat detrimenta, alta regum et principum /2/ decreverunt consilia ea litterarum apicibus et testium annotacionem perhennari, ne lapsa tempori evanescant. Proinde nos Kazimirus Dei gracia rex Polonie, magnus dux Lythwanie /3/ necnon terrarum Cracovie, Sandomirie, Siradie, Lancicie, Cuyavie Pomeranieque dominus et heres Russie etc., significamus tenore presencium, quibus expedit universis, quomodo cupientes /4/ civitatis nostre Lublin incomodis atque dampnis, que per ignium, incendia noviter sustulit a[c] percepit ocurrere ac ipsius condicionem facere meliorem, ut tempore nostri felicis regiminis incre- /5/ -[m]enta suscipere valeat atque possit, ad instancisque et humiles peticiones civium civitat[is nostru]m fora annualia singulis annis quatuor in anno statuimus ex speciali prelatorum et baro- /6/ -num nostrorum consilio et consensu. Prim[um], videlicet pro festo Purificationis beate Marie [inc]ipiendo ab octo diebus ante ipsum festum Purificationis beate Marie et continuando ad alios /7/ octo dies ipsum festum immediate sequentes, dantes et concedentes hominibus omnibus et singulis seu mercatoribus ad ipsam civitatem Lublin convenientibus pro festo eodem plenam [et inte]gram /8/ facultatem merces ac res ipsorum, cuiuscumque generis fuerint vel speciei libere emendi et vendendi iuxta ipsorum et cuiuslibet eorum beneplaciti voluntatem sine cuiusvis de rebus mercionali- /9/ -bus thelonei aut alterius, cuiuscumque exaccionis in eadem nostra civitate solucionis, et hoc durante foro annuali, pro festo predicto. Secundum, videlicet pro festo Pentecostes secundum litteras et continencias /10/ privilegiorum ipsis per predecesores nostros datorum et concessorum. Tercium pro festo Assumpcionis beate Marie, quartamb pro festo sanctorum Simonis et Iude. Perpetuo duratura decer- /11/ -nentes et facultatem tribuentes omnibus et singulis hominibus et mercatoribus, cuiuscumque status, condicionis, dignitatis seu praeminencie extiterint, quod licite et sine
quovis impedimento ac /12/ aresto huiusmodi fora ipsis per nos data et concessa visitare potuerint eorumque mercancias exercere et ipsorum res vendere, ac eciam comutare secundum, quod ipsis melius et utilius videbitur expedire, illo /13/ tamen non obmisso, quod omnes mercatores et homines hec alia duo fora pro festis Assumpcionis beate Marie et sanctorum Simonis et Iude visitantes ad solvendum thelonea, exacciones /14/ et alia iura ac consuetudines civitatis predictis tenebuntur et erunt astricti. Durabunt autem hec duo fora annualia pro festis Assumpcionis beate Marie et sanctorum Simonis et /15/ Iude in singulis annis duntaxat octo diebus, que omnia ipsis dedimus, concessimus iuxta consuetudines civitatis Cracoviensis circa hoc servari solitas et conscietas. Et vobis autem /16/ capitaneis, burgabiis, tenutaris, procuratoribus, viceprocuratoribus, theoloneatoribus, advocatis, consulibus, passuum locorumve custodibus et quibusvis aliis officialibus et subditorum
/17/ eorum vicescongerentibus regni nostri, universis mandamus conditus. Omnes mercatores et homines fora annualia huiusmodi ire volentes et ipsa exercere sine omni impedimento permittatis et permitti fa- /18/ -ciatis gracie nostre sub obtentu. Harum quibus sigillum nostrum est appensum testimonio literarum. Actum Cracovie die dominico, in crastino sanctorum Petri et Pauli Appostolorum, anno Domini /19/ millesimo quadringentesimo quadragesimo octavo. Presentibus ibidem magnificis et generosis: Johanne de Czisow castellano et capitaneo, Johanne de Thanczin palatino Cracoviensi, /20/ Petro de Schamotuli Calisiensi, Hincza de Rogow Roszprensi, Johanne de Grandi Spiczimirzensi, castellanis et Bartholomeo de Gori iudice, Petro de Peszkomascala succamerario /21/ Cracoviensi et aliis, quam pluribus fide dignis testibus circa praemissa. Datum per manus magnificorum Johannis de Coneczpolye cancellarii et Petri de Sczekoczini vicecancellarii /22/ Regni Polonie sincere nobis dilectorum.
/23/ Relatio eiusdem magnifici Johannis de Coneczpolye
/24/ Regni Polonie cancellarii et capitanei Siradiensis.
[1] Na marginesie z lewej: kolejne numery i daty jarmarków. Na odwrociu: regest [XVI w.] oraz noty „NB 51 privilegium nundin[orum] descriptio An. Dn. 1448” (Casimiri regis – dopisane później); „Na jarmarki”; „Lectum” oraz o okazaniu dokumentu lustratorom w 1617 r. i 18 II 1661 r. Inne napisy w większości zatarte.
[2] Ozdobny inicjał wysokości całego tekstu dokumentu wraz z formułą relacji, zachodzący na zakładkę. – b Tak A zamiast quartum.
TŁUMACZENIE:
W imię Pana amen. Dla wiecznej pamięci rzeczy, aby błąd zapomnienia dziejów, gdy toczy się czas, na przyszłość nie zrodził szkód, dogłębne rady królów i władców nakazują, aby one zostały uwiecznione powagą dokumentu i zapisem świadków, aby nie zwietrzały po upływie czasu. Dlatego my Kazimierz z łaski Boga król Polski, wielki książę Litwy oraz [władca] ziem krakowskiej, sandomierskiej, sieradzkiej, łęczyckiej, kujawskiej, pomorskiej pan i dziedzic Rusi itd. oznajmiamy niniejszym pismem, tym których [to] dotyczy, ponieważ chcemy uczynić lepszym stan naszego miasta Lublina z powodu niedogodności oraz szkód, których doznało i zniosło przez ogień [oraz], że spotkały [je] niedawno pożary, aby za czasów naszych szczęśliwych rządów mogło i cieszyło się uzyskaniem przybytków oraz na żądania, jak i pokorne prośby mieszczan naszego miasta ustanawiamy jarmarki w poszczególnych latach, cztery w roku za specjalną radą i zgodą naszych dostojników i baronów. Pierwszy, mianowicie na święto Oczyszczenia Najświętszej Marii Panny zaczynając na osiem dni przed tymże samym świętem Oczyszczenia Najświętszej Marii Panny i przez kolejnych osiem dni od razu następujących po tym święcie, dając i udzielając wszystkim i pojedynczym ludziom czy [też] kupcom, którzy przybywają do tegoż miasta Lublina na święto takie samo i pełne prawo sprzedawać i kupować wolno towary i ich rzeczy bez względu na to jakiegokolwiek będą rodzaju, wedle woli i upodobania ich samych oraz kogokolwiek [innego] bez jakiejkolwiek opłaty za sprzedaż towarów albo innych, jakichkolwiek podatków, opłat w tymże naszym mieście i podczas jarmarku na to święto. Drugi [jarmark ustanawiamy], mianowicie na święto Zesłania Ducha Świętego wedle dokumentów i zawartości samych przywilejów danych i udzielonych przez naszych przodków. Trzeci [jarmark ustanawiamy] na święto Wniebowstąpienia Najświętszej Marii Panny, czwarty na świętych Szymona i Judy. Na wieczne trwanie przeznaczając i udzielając zezwolenia wszystkim i pojedynczym ludziom i kupcom jakiegokolwiek byliby stanu, położenia, godności czy świetności, aby w sposób dozwolony i bez żadnej przeszkody i sprzeciwu tak mogli przybywać na jarmarki im samym dane i udzielone przez nas oraz ich towary i rzeczy sprzedawać, zajmować się handlem, a także dokonywać wymiany wedle tego, jak będzie dla nich lepiej i korzystniej, tegoż jednak nie poniechawszy, żeby wszyscy kupcy i ludzie odwiedzając te dwa pozostałe jarmarki na
święto Wniebowstąpienia Najświętszej Marii Panny i świętych Szymona i Judy byli zobowiązani do uiszczania ceł, podatków i powinni [przestrzegać] innych praw i zwyczajów wspomnianego miasta. Trwać będą zaś te dwa jarmarki na święto Wniebowstąpienia Najświętszej Marii Panny i świętych Szymona i Judy w poszczególnych latach nie dłużej niż osiem dni, które im dajemy, udzielamy stosownie do zwyczajów miasta Krakowa wedle tego jak [one] tam są zachowane [jako] zwykłe i dobrze poznane. Wam zaś królestwa naszego starostom, burgrabiom, tenutariuszom, rządcom, podrządcom, celnikom, wójtom, rajcom, strażnikom przejść celnych i innym urzędnikom i ich poddanym zastępcom, wszystkim nakazujemy [zachować prawo] składu. Wszystkim kupcom i ludziom, kiedy będą chcieli podążać w ten sposób na jarmarki i [z] nich korzystać, pozwólcie bez wszelkiej przeszkody [...] i uczyńcie dozwolonym w zamian za naszą łaskę. Na świadectwo czego nasza pieczęć
została przywieszona do dokumentu. Działo się w Krakowie w niedzielę, w przeddzień świętych Piotra i Pawła apostołów, roku Pańskiego tysiąc czterysta czterdziestego ósmego, w obecności tamże wielmożnych i urodzonych: Jana z Czyżowa kasztelana i starosty [krakowskiego], Jana z Tęczyna wojewody krakowskiego, Piotra z Szamotuł kaliskiego, Hinczy z Rogowa rozpierskiego, Jana Grąda spicymierskiego kasztelanów oraz Bartłomieja sędziego z Gór, Piotra z Pieskowej Skały podkomorzego krakowskiego i innych, tak wielu godnych zaufania po przytoczeniu [tychże wyżej wymienionych]. Dane przez ręce wielmożnych Jana z Koniecpola kanclerza oraz Piotra ze Szczekocin podkanclerzego Królestwa Polski, szczerze nam drogich.
Z relacji tegoż wielmożnego Jana z Koniecpola kanclerza Królestwa Polski i starosty sieradzkiego.
KOMENTARZ:
Dokument króla Kazimierza Jagiellończyka z 30 czerwca 1448 r. stanowi rozwinięcie nadań zawartych w przywileju Władysława Jagiełły z 1392 r. Dokumentem tym Kazimierz Jagiellończyk powiększył liczbę jarmarków odbywanych rocznie w Lublinie z dwóch do czterech. Odtąd na każdą porę roku przypadał w Lublinie jeden jarmark. Oprócz szesnastodniowych jarmarków: zielono świątecznego oraz 2 II na święto Oczyszczenia Najświętszej Marii Panny dochodziły jeszcze dwa jarmarki ośmiodniowe na 15 VIII i 28 X. Przywilejem tym Kazimierz Jagiellończyk odnawiał również nadane Lublinowi prawo składu w 1392 r. Tym samym Lublin stawał się wielkim ośrodkiem handlu, a dzięki przywilejowi z 1450 r. ustanawiającemu nowe szlaki handlowe na wschód pośrednikiem na drodze handlowej prowadzącej z Wrocławia przez Lwów do Kaffy na Krymie. Oba dokumenty, wraz z przywilejem z 5 X 1448 r. zwalniającym kupców lubelskich od opłat mostowego w Brześciu i Łęcznej na 10 lat pozostają w ścisłym związku z inicjatywą Kazimierza Jagiellończyka budowania własnego stronnictwa na wypadek walki o tron i stworzenia na ziemi lubelskiej silnego punktu oporu przeciw opozycji możnowładczej, na czele której stali biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki, wojewoda krakowski Jan Tęczyński oraz kasztelan krakowski Jan Czyżowski. Niniejszy dokument stanowi przykład dokumentu Kazimierza Jagiellończyka o pełnym formularzu. Dokument otwiera inwokacja w najbardziej rozpowszechnionej swej formie. Następujące zaraz po niej formuła perpetuacyjna oraz arenga również należą do najbardziej charakterystycznych na dokumentach redagowanych w kancelarii tegoż władcy i występują stale na dokumentach Kazimierza Jagiellończyka. Intytulacja połączona z formułą dewocyjną jest rozwinięta, wymienia wszystkie ziemie, nad którymi król Polski sprawował władzę. Promulgacja pomimo, że typowa dla dokumentów Kazimierza Jagiellończyka, to występuje w formie skróconej. Korroboracja dokumentu jest wystylizowana w formie najczęściej spotykanej na dokumentach zarówno Kazimierza Jagiellończyka jak i Aleksandra Jagiellończyka. Datacja wskazująca na miejsce akcji prawnej (actum) jest typową dla dokumentów o pełnym formularzu choć biorąc pod uwagę wszystkie dyplomy tegoż władcy, to przeważa element informujący o miejscu wystawienia dokumentu (datum). Pozostałe elementy datacji są oddane za pomocą kalendarza chrześcijańskiego. Następująca teraz lista świadków występowała na dokumentach Kazimierza Jagiellończyka o pełnym formularzu, na dokumentach doczesnych znacznie rzadziej. Dokument zamykają formuły datum per manus, w której występują obaj zwierzchnicy kancelarii królewskiej. Formuła datum per manus pojawiła się na dokumentach polskich już w XIII w. i związana była z kontrolą czystopisu dokumentu. Z czasem, w XV w. formuła ta utraciła swoje pierwotne znaczenie wraz z pojawieniem się formuły relacji, a zachowała jedynie znaczenie formularzowe. Dokument zamyka formuła relacji wymieniającą osobę kanclerza.
OSOBY WYMIENIONE W DOKUMENCIE:
1. Jan z Czyżowa, Chmielowa, Czyżowski kasztelan 16 XII 1438-19 V 1458 i starosta krak. 19 IV 1440-R 29 XII 1457, przedtem wojewoda krak. 24 II 1437 zapewne data N, przedtem wojewoda sand. N ok. 27 III 1435, przedtem kasztelan sand. 9 III 1433, namiestnik króla w Małopolsce i na Rusi 1440-1447, zm. 2 VI 1458 (Spisy młp., s. 67).
2. Jan z Tęczyna, Tęczyński herbu Topór, wojewoda krak. 16 XII 1438-23 I 1459, przedtem wojewoda sand. N 24 II 1437, przedtem kasztelan wojn. N 27 III 1435-23 II 1437, przedtem kasztelan biec. po 27 XI 1433, potem kasztelan krak. 14 II 1459-6 VII 1470, zm. 6 VII 1470 (Spisy młp., s. 129).
3. Piotr Świdwa z Szamotuł kasztelan kal. 2 VIII 1447-11 VI 1450, potem kasztelan poz. 28 VIII 1450-8 VIII 1473, zm. 24-28 IX 1473 (Spisy wlkp., s. 111-112).
4. Jan zwany Hinczą z Rogowa kasztelan rozp. 1443-1453, potem kasztelan sier. 30 VI 1453-2 XII 1460, potem kasztelan sand. 9 XII 1460-29 IX 1473, starosta nieszawski 1452, inowr. 1453, rad. 18 III 1440-29 XI 1461, gołubski 1472, podskarbi koronny 3 VIII 1447-2 XII 1460, zm. 6 VII 1470 (Spisy centr., s. 123, Spisy młp., s. 300, Spisy łęcz., s. 98, PSB IX, s. 521-523).
5. Jan Grąd kasztelan spic. 4 XII 1447-8 I 1481, zm. 8 X 1481 (Spisy łęcz., s. 134).
6. Bartosz Obulec z Gór, herbu Odrowąż, sędzia krak. 11 IV 1440-3 IX 1453, przedtem wielkorządca krak. 7 V 1434-6 II 1438, łożny królewski 1429, sędzia nadworny 1439, sędzia krak. 11 IV 1440-3 IX 1453, burgrabia krak. 1448, zm. a. 2 XI 1453 (Spisy młp., s. 113, PSB XXIII, s. 480-481).
7. Piotr Szafraniec z Pieskowej Skały, syn Piotra Młodszego Szafrańca, herbu Starykoń, podkomorzy krak. 17 VI 1443-22 IV 1456, starosta sier. 6 VI 1442-11 IV 1442 (Spisy młp., s. 94, Spisy łęcz., s. 137).
8. Jan Taszka z Koniecpola, herbu Pobóg, kanclerz koronny 6 III 1454-26 III 1455, przedtem sekretarz królewski 1431, starosta lel. 1428-1455, dobrz. 19 XII 1433, sier. 7 I 1443-26 III 1455, zm. 26 III 1455 (Spisy centr., s. 53, PSB XIII, s. 517-519).
9. Piotr Woda ze Szczekocin, herbu Odrowąż, podkanclerzy koronny 4 II 1438-18 IX 1454, przedtem pisarz królewski 1420, kanonik krusz. 1403-1421, starosta olsztyński, zaw., ch. 24 VIII 1444, łukowski 23 V 1446, zm. 18 IX 1454 pod Chojnicami (Spisy centr., s. 107, Spisy młp., s. 293, Spisy bełs., s. 189, PSB XXVI, s. 434-436).
ROZBIÓR DYPLOMATYCZNY:
|
Tekst oryginalny
|
Tłumaczenie |
|
In nomine Domini amen. Ad perpetuam rei memoriam, ne error oblivionis gestis sub tempore versantibus in posterum pariat detrimenta, alta regum et principum decreverunt consilia ea litterarum apicibus et testium annotacionem perhennari, ne lapsa tempori evanescant, proinde nos Kazimirus Dei gracia rex Polonie, magnus dux Lythwanie necnon terrarum Cracovie, Sandomirie, Siradie, Lancicie, Cuyauie Pomeranieque dominus et heres Russie etc. significamus tenore presencium, quibus expedit universis, quomodo cupientes civitatis nostre Lublin incomodis atque dampnis, que per ignium, incendia noviter sustulit ac percepit ocurrere ac ipsius condicionem facere meliorem, ut tempore nostri felicis regiminis incrementa suscipere valeat atque possit ad instancisque et humiles peticiones civium civitatis nostrum fora annualia singulis annis quatuor in anno statuimus ex speciali prelatorum et baronum nostrorum consilio et consensu. Primum, videlicet pro festo Purificationis beate Marie incipiendo ab octo diebus ante ipsum festum Purificationis beate Marie et continuando ad alios octo dies ipsum festum immediate sequentes, dantes et concedentes hominibus omnibus et singulis seu mercatoribus ad ipsam civitatem Lublin convenientibus pro festo eodem plenam et integram facultatem merces ac res ipsorum, cuiuscumque generis fuerunt nihil speciei libere emendi et vendendi iuxta ipsorum et cuiuslibet eorum beneplaciti voluntatem sine cuiusvis de rebus mercionalibus thelonei aut alterius cuiuscumque exaccionis in eadem nostra civitate solucionis, et hoc durante foro annuali pro festo predicto. Secundum, videlicet pro festo Pentecostes secundum litteras et continencias privilegiorum ipsis per predecesores nostros datorum et concessorum. Tercium pro festo Assumpcionis beate Marie, quartum pro festo sanctorum Simonis et Iude. Perpetuo duratura decernentes et facultatem tribuentes omnibus et singulis hominibus et mercatoribus cuiuscumque status, condicionis, dignitatis seu praeminencie extiterint, quod licite et sine quovis impedimento ac aresto huiusmodi fora ipsis per nos data et concessa visitare potuerint eorumque mercancias exercere et ipsorum res vendere, ac eciam comutare secundum, quod ipsis melius et utilius videbitur expedire, illo tamen non obmisso quod omnes mercatores et homines hec alia duo fora pro festis assumpcionis beate Marie et sanctorum Simonis et Iude visitantes ad solvendum thelonea, exacciones et alia iura ac consuetudines civitatis predictis tenebuntur et erunt astricti, Durabunt autem hec duo fora annualia pro festis Assumpcionis beate Marie et sanctorum. Simonis et Iude in singulis annis duntaxat octo diebus, que omnia ipsis dedimus, concessimus iuxta consuetudines civitatis Cracoviensis circa hoc servari solitas et conscietas. Et vobis autem capitaneis, burgabiis, tenutaris, procuratoribus, viceprocuratoribus, theoloneatoribus, advocatis, consulibus, passuum locorumve custodibus et quibusvis aliis officialibus et subditorum eorum vicescongerentibus regni nostri, universis mandamus conditus. Omnes mercatores et homines fora annualia huiusmodi ire volentes et ipsa exercere sine omni impedimento permittatis et permitti faciatis gracie nostre sub obtentu. Harum quibus sigillum nostrum est appensum testimonio literarum. Actum Cracovie die dominico, in crastino sanctorum Petri et Pauli appostolorum, anno Domini millesimo quadringentesimo quadragesimo octavo, presentibus ibidem magnifici et generosi: Johanne de Czisow castellano et capitaneo, Johanne de Thanczin palatino Cracoviensi, Petro de Schamotuli Calisiensi, Hincza de Rogow Roszprensi, Johanne de Grandi Spiczimirzensi castellanis et Bartholomeo de Gori iudice, Petro de Peszkomascala succamerario Cracoviensi et aliis quam pluribus fide dignis testibus circa praemissa. Datum per manus magnificorum Johannis de Coneczpolye cancellarii et Petri de Sczekoczini vicecancellarii, Regni Polonie sincere nobis dilectorum. |
W imię Pana amen. Dla wiecznej pamięci rzeczy, aby błąd zapomnienia dziejów gdy toczy się czas, na przyszłość nie zrodził szkód, dogłębne rady królów i władców nikną [jeśli] nie zostaną uwiecznione powagą dokumentu i zapisem świadków, aby nie zwietrzały po upływie czasu, dlatego my Kazimierz z łaski Boga król Polski, wielki książę Litwy oraz [władca] ziem krakowskiej, sandomierskiej, sieradzkiej, łęczyckiej, kujawskiej, pomorskiej pan i dziedzic Rusi itd. oznajmiamy niniejszym pismem, tym których [to] dotyczy, ponieważ chcemy uczynić lepszym stan naszego miasta Lublina z powodu niedogodności oraz szkód, których doznało i zniosło przez ogień [oraz], że spotkały [je] niedawno pożary, aby za czasów naszych szczęśliwych rządów mogło i cieszyło się uzyskaniem przybytków oraz na żądania, jak i pokorne prośby mieszczan naszego miasta ustanawiamy jarmarki w poszczególnych latach, cztery w roku za specjalną radą i zgodą naszych dostojników i baronów. Pierwszy, mianowicie na święto Oczyszczenia Najświętszej Marii Panny zaczynając na osiem dni przed tymże samym świętem Oczyszczenia Najświętszej Marii Panny i przez kolejnych osiem dni od razu następujących po tym święcie, dając i udzielając wszystkim i pojedynczym ludziom czy [też] kupcom, którzy przybywają do tegoż miasta Lublina na święto takie samo i pełne prawo sprzedawać i kupować wolno towary i ich rzeczy bez względu na to jakiegokolwiek będą rodzaju, wedle woli i upodobania ich samych oraz kogokolwiek [innego] bez jakiejkolwiek opłaty za sprzedaż towarów albo innych, jakichkolwiek podatków, opłat w tymże naszym mieście i podczas jarmarku na to święto. Drugi [jarmark ustanawiamy], mianowicie na święto Zesłania Ducha Świętego wedle dokumentów i zawartości samych przywilejów danych i udzielonych przez naszych przodków. Trzeci [jarmark ustanawiamy] na święto Wniebowstąpienia Najświętszej Marii Panny, czwarty na świętych Szymona i Judy. Na wieczne trwanie przeznaczając i udzielając zezwolenia wszystkim i pojedynczym ludziom i kupcom jakiegokolwiek byliby stanu, położenia, godności czy świetności, aby w sposób dozwolony i bez żadnej przeszkody i sprzeciwu tak mogli przybywać na jarmarki im samym dane i udzielone przez nas oraz ich towary i rzeczy sprzedawać, zajmować się handlem, a także dokonywać wymiany wedle tego jak będzie dla nich lepiej i korzystniej, tegoż jednak nie poniechawszy, żeby wszyscy kupcy i ludzie odwiedzający te dwa pozostałe jarmarki na święto Wniebowstąpienia Najświętszej Marii Panny i świętych Szymona i Judy byli zobowiązani do uiszczania ceł, podatków i powinni [przestrzegać] innych praw i zwyczajów wspomnianego miasta. Trwać będą zaś te dwa jarmarki na święto Wniebowstąpienia Najświętszej Marii Panny i świętych Szymona i Judy w poszczególnych latach nie dłużej niż osiem dni, które im dajemy, udzielamy stosownie do zwyczajów miasta Krakowa wedle tego jak [one] tam są zachowane [jako] zwykłe i dobrze poznane. Wam zaś królestwa naszego starostom, burgrabiom, tenutariuszom, rządcom, podrządcom, celnikom, wójtom, rajcom, strażnikom przejść celnych i innym urzędnikom i ich poddanym zastępcom, wszystkim nakazujemy [zachować prawo] składu. Wszystkim kupcom i ludziom, kiedy będą chcieli podążać w ten sposób na jarmarki i [z] nich korzystać, pozwólcie bez wszelkiej przeszkody [...] i uczyńcie dozwolonym w zamian za naszą łaskę. Na świadectwo czego nasza pieczęć została przywieszona do dokumentu. Działo się w Krakowie w niedzielę, w przeddzień świętych Piotra i Pawła apostołów, roku Pańskiego tysiąc czterysta czterdziestego ósmego, w obecności tamże wielmożnych i urodzonych: Jana z Czyżowa kasztelana i starosty [krakowskiego], Jana z Tęczyna wojewody krakowskiego, Piotra z Szamotuł kaliskiego, Hinczy z Rogowa rozpirskiego, Jana Grąda ze spicymierskiego kasztelanów oraz Bartłomieja sędziego z Gór, Piotra z Pieskowej Skały podkomorzego krakowskiego i innych, tak wielu godnych zaufania po przytoczeniu [tychże wyżej wymienionych]. Dane przez ręce wielmożnych Jana z Koniecpola kanclerza oraz Piotra ze Szczekocin podkanclerzego Królestwa Polski, szczerze nam drogich. |
FORMUŁY:
inwokacja, perpetuacyjna, arenga, intytulacja, promulgacja, narracja, dyspozycja, korroboracja, datacja, lista świadków, datum per manus, formuła relacji.